ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΑ ΣΤΗΝ 5ΗΜΕΡΗ

Πριν από λίγες μέρες επέστρεψα από την 5ήμερη (δυστυχώς τελείωσε....αχ γιατί?????). Να λοιπόν πως πέρασα.... Δεν ξέρω αν κάποιοι από σας που αντιμετωπίζετε κάποιο είδος κινητικής αναπηρίας έχετε ταξιδέψει με αεροπλάνο εγώ όμως δεν είχα. Έτσι, θεωρώ σκόπιμο να ξεκινήσω την αφήγηση μου από το πως πραγματοποιήθηκε η μεταφορά μου στους χώρους του αεροδρομίου και του αεροσκάφους.
Όταν πηγαίνεις στο γκισέ για να κόψεις τα εισιτήρια, και τους λες ότι πρόκειται για αναπηρική θέση και εκείνοι το ανακοινώνουν με το μικρόφωνο στους συναδέλφους τους. Την ίδια στιγμή έρχεται κάποιος από το προσωπικό του αεροδρομίου (πολλοί ευγενικοί άνθρωποι όλοι τους) και σε αναλαμβάνει για όλους τους ελέγχους και τους διακανονισμούς μέχρι την είσοδο σου στο αεροσκάφος.
Για να φτάσεις όμως στο αεροπλάνο έρχεται εκείνος που σε έχει αναλάβει και σε πάει σε ένα ειδικό αναβατόριο που σε φτάνει μέχρι την πόρτα του αεροσκάφους
Υστέρα σε βγάζουν με προσοχή από το αναπηρικό σου αμαξίδιο και σε τοποθετούν σε μια καρέκλα που έχει πάρα πολύ πλάκα γατί μοιάζει σαν θρόνος (εγώ αισθάνθηκα σαν πριγκιπέσα) με την όποια σε μεταφέρουν μέχρι την θέση που πρέπει να καθίσεις στο αεροπλάνο
Τότε έγινε ένα πολύ αστείο περιστατικό Ο άνθρωπος που με ανέλαβε από το αεροδρόμιο της Αθήνας (γιατί δυστυχώς αλλάξαμε δυο αεροπλάνα από Ηράκλειο-Αθήνα και από Αθήνα-Θεσσαλονίκη πωπω κούραση!!!!!!!!!!!!) anyway, αυτός ο άνθρωπος λοιπόν γλύστραγε πάνω στα πατώματα του αεροδρομίου και ετσι προχωρούσε τόσο γρήγορα που οι γονείς μου αναγκάστηκαν να κάνουν αγώνα δρόμου για να τον προλάβουν!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αυτά για τώρα, τα υπόλιπα στο επόμενο post

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟΝ ΟΠΤΙΚΟ

Όπως είχα αναφέρει στο προηγούμενο post θέλω να βάλω φακούς επαφής Έτσι υστέρα από πολλές προσπάθειες κατάφερα να πείσω τους γονείς μου να με παν στον οπτικό για να τους δοκιμάσω Και τι έγινε εκεί?????? Δυστυχώς δεν κατάφερα να τους βάλω όμως αυτό δεν συνέβη μονό εξαιτίας του αντανακλαστικού που προανέφερα παραπάνω άλλα και εξαιτίας μου. Και λέω εξαιτίας μου επειδή πήγα εκεί ενώ ήξερα ότι θα πήγε και μια φίλη μου την ίδια ώρα για τον ίδιο ακριβώς λόγο Έτσι όταν πήγαμε μέσα ο πατέρας μου με έβαλε σε μια καρέκλα που δεν στηριζόμουν και πολύ καλά (όσοι έχουν κινητική αναπηρία ξέρουν ποσό δύσκολο είναι ποσό μάλλον όταν προσπαθείς να ελέγξεις το αντανακλαστικό σου) εκτός όμως από αυτά ο πατέρας έβλεπε την κοπέλα που προσπαθούσε να βάλει τους φακούς της με αποτέλεσμα να του έρθουν λιποθυμικές τάσεις Πείτε μου ήταν δυνατό να βάλω φακούς με αυτήν την κατάσταση????????????????????

ΕΦΗΒΙΚΕΣ ΑΝΥΣΙΧΙΕΣ

Με αφορμή μια κοινωνική εκδήλωση που είχα να πάω τις προάλλες, αποφάσισα να εξωτερίκευσω τα συναισθήματα που νιώθω όταν αναγκάζομαι να πηγαίνω σε αυτές.
Ως γνωστόν είμαι άτομο με κινητική αναπηρία(με την οποία γεννήθηκα) και αυτό μου προκαλεί δυσκολίες στην μετακίνηση.
Οι δυσκολίες λοιπόν αυτές επειδή δεν αντιμετωπίζονται από τον περισσότερο κόσμο προκαλούν τα ''περίεργα''βλέμματα των ανθρώπων.
Αυτά τα ''περίεργα''βλέμματα άλλους τους ενοχλούν και άλλους όχι. Εμένα δυστυχώς με ενοχλούν!!!
Για την ακρίβεια με ενοχλούν τόσο πολύ που αν κάποιος μου πει κάτι για την ''κατάσταση'' μου ή με κοιτάξει ''περίεργα''θα του εξηγήσω με ηρεμία γιατί γεννήθηκα ''έτσι''(όπως λένε) αλλά όταν γυρίζω στο σπίτι μου κλαίω με λυγμούς σαν μωρό παιδί.
Το ξέρω ότι είναι λάθος αλλά δεν μπορώ να το σταματήσω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΠΡΩΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΤΑ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ ΜΟΥ

Φέτος είναι η τελευταία μου χρονιά στο σχολείο και θα πάμε 5ήμερη!!!!!!!!!wow!!!!!!!!!!!
Αφού πέρασα κάποιες δυσκολίες μέχρι να καταφέρω να πάω που ίσως αναφέρω σε ένα άλλο
post,είναι όλα κανονισμένα και σε λίγες θα πατάξουμε για Θεσσαλονίκη.
Και έτσι έχω αρχίσει να ετοιμάζομαι...
Επειδή εκτός των άλλων έχω και μυωπία πήγα στον οφθαλμίατρο για να αλλάξω γυαλιά
(στην πραγματικότητα ήθελα να βάλω φακούς επαφής).
όταν το είπα έγινε .... ΧΑΜΟΣ και όλα αυτά γιατί???
Επειδή έχω ένα έντονο αντανακλαστικό στα μάτια.
Το ξέρω ότι είναι επικίνδυνο το μονό ζητάω είναι μια δοκιμή για να δω αν μπορώ
να τους βάλω. Είναι τόσο παράλογο ???